Mariotto Albertinelli (1474 – 1515)
İtalyan Rönesans Ressamı Mariotto Albertinelli 1474’de Floransa’da doğdu. Casimo Roselli’nin öğrencisi olan Albertinelli, yeteneğini Medici ailesinin bahçesindeki antik objeleri çizerken kanıtlamıştı. Fra Bartolomeo’nun atölye arkadaşı ve yardımcısıydı. 1494’te birlikte atölye kurdular.
Tarzları birbirlerine o kadar benziyordu ki halen hangi eserin kime ait olduğu konusunda emin olunamamaktadır. 1500’de yapılan “Son Yargı” adlı tablo bunun önemli kanıtlarından biridir. (San Marco Müzesi, Floransa).
Erken Italyan biyografi yazarı Vasari’ye göre, Albertinelli kariyerinin başlarında sadece Alfonsina Orsini, Piero II de’Medici’nin eşi ve Lorenzo II de’Medici için çalıştı. 1500’ler civarında Fra Bartolomeo, birkaç yıl boyunca resmi reddettiğini açıkladı. Bunun üzerine Albertinelli bağımsız bir ressam olarak çalıştı.
1503 yılı da dahil olmak üzere çeşitli siparişler aldı. Albertinelli, Fra Bartolomeo ‘nun güçlü kontrastlarını hafif ve karanlık bir tonla daha pürüzsüz geçişle değiştirerek tasarımlarının yapısını değiştirdi. Yine Vasari’ye göre, özgürlüğüne, iyi bir yaşama ve kadınlara düşkün bir yaşam sürdü. Birçok öğrencisi arasında Jacopo da Pontormo, Innocenzo di Pietro Francucci da Imola ve Giuliano Bugiardini bulunmaktadır.
Albertinelli’nin resimlerinde çeşitli çevrelerin baskısınarağmen uzay ve perspektifi kullandı. En tanınmış yapıtları, Milano’da Poldi Pezolli Müzesin’deki küçük bir üç kanatlı tablo(1500). Uffizi Müzesinde bulunan Ziyaret (1503) ve Toulouse Müzesinde bulunan Aziz Hieronymus ve Aziz Zenobius ile bakire Meryem ve çocuk (1506) tablolarıdır.
SANATÇININ ESERLERİNİ GÖREBİLECEĞİNİZ GALERİ SAYFASI
Sanat Anlayışı
Mariotto Albertinelli’nin sanat anlayışı, Erken Rönesans’ın klasik düzeni ve idealize edilmiş figür anlayışı ile High Renaissance’ın daha olgun ve dengeli kompozisyonlarına geçiş arasında bir köprü niteliği taşır. Başlangıçta Fra Bartolommeo’nun etkisiyle gelişen tarzı, daha sonra Leonardo da Vinci’nin sfumato tekniği ve Raphael’in zarif figüratif üslubundan etkiler taşımaya başlamıştır.
Albertinelli’nin eserlerinde sıkça karşılaşılan ögeler, dini temalı sahneler, üçlü kompozisyonlar, simetrik düzenlemeler ve mimari derinlik duygusudur. Özellikle “Meryem’in Ziyareti” (Visitation) adlı eseri, figürlerin idealize edilmiş duruşları ve mimari arka planın perspektif kullanımıyla, onun teknik ustalığını ve kompozisyon dengesine verdiği önemi ortaya koyar.
Renk paleti genellikle sıcak ve yumuşak tonlardan oluşur; gölgelerin ve ışığın kontrollü kullanımıyla hacim etkisi yaratılır. Figürlerinde güçlü bir plastiklik vardır ve anatomik doğruluk ön plandadır. Leonardo’nun insan ifadesine dair gözlemlerinden etkilenmiş olan Albertinelli, yüzlerdeki duygu geçişlerini zarif biçimde resmetmeye çalışır.
Her ne kadar Fra Bartolomeo’nun gölgesinde kalmış bir sanatçı olarak anılsa da, Mariotto Albertinelli döneminin önemli ressamlarından biri olarak, Rönesans’ın klasik ideallerini ve figüratif dengesini başarıyla yansıtmış, kompozisyonlarındaki armoni ve hacim anlayışıyla dikkat çekmiştir. Sanatı, Floransa Rönesansı’nın rafine estetiğini sadelikle birleştiren, geçiş dönemi üsluplarının seçkin örneklerinden biri olarak değerlendirilir.
