Raoul Dufy (1877 – 1953)
Fransız Fauvist Ressam Raoul Dufy 1887 yılında Le Havre’da doğdu. Müzisyen bir ailenin on çocuğundan biri olan Dufy, ortaokulu bitirdikten sonra ticaret hayatına atıldı. Gündüz çalışıyor gecede ilgi duyduğu resim alanında kendini geliştirmek için Le Havre’daki Belediye Güzel Sanatlar Okulu’nun gece kurslarına devam ediyordu. Burada Othon Friesz ile dostluk kurdu.
İki genç daha sonra Paris’teki Milli Güzel Sanatlar Yüksek Okulu’na yazıldı ve birlikte Leon Bonnat’ın atölyesine girdi. İzlenimciliğe ilgi duymaya başlayan sanatçı, Berthe Weil Galerisi’nde resimlerini sergileyen bir grup izlenimci ressama katıldı.
1906 yılında ilk kişisel sergisini Berthe Weil Galerisi’nde açtı. Önceleri izlenimciliğe yönelen Dufy, daha sonra Toulouse-Lautrec’ten etkilendi. Sonraki dönemde Matisse, Marquet, Van Dongen, Braque, Derain, Vlaminck gibi Fauvist sanatçılarla ilişki kurdu.
Bu sanatçılardan en çok Matisse’ten etkilendi. 1906 yılında kumaş deseni tasarlamak için Paul Poiret’yle bir anlaşma imzaladı. Bu işte üstün başarılar elde eden Dufy, sonraki yıllarda Lyon’daki Bianchini-Ferier adlı kumaş fabrikasıyla anlaşarak, çeşitli kumaş desenleri tasarladı.
Dekoratif tasarımlarını kumaştan başka seramik üzerine de çalışan sanatçı, 1925 yılında Paris’te yapılan Milletlerarası Dekoratif Sanatlar Sergisi’ne katıldı. 1930 da Chatelet’deki “Palm Beach Balesi”nin sahne dekorlarını tasarladı. Resim anlayışında olgunlaşan sanatçı kübizme yaklaşmaya başladı.
Sonraki yıllarda Paris, Marsilya, Hyeres, Nice, Cannes ve Deauville’de yağlıboya ve suluboya tablolar yaptı. 1922’de arkadaşı Pierre Oourthion’la Sicilya’ya yerleşti ve uzun süre Taormina’da yaşadı. Burada kendine özgü sanat anlayışını ortaya koyduğu pek çok suluboya çalışması yaptı.
Eserlerinin konusu, rengarenk boyalı evler, bayraklarla süslü sokaklar, renkli şemsiyeler, balolar, plaj ve yelkenlilerden oluşuyordu. 1947’de Paris’teki Louis Carre Galerisi’nde büyük bir sergi açtı. 1950 yılında Amerika Birleşik Devletleri’ne gitti ve 1951 yılında eserlerini New York’ta iki kez sergiledi. Venedik’te katıldığı bir sergide Milletlerarası Resim ödülünü kazandı. Amerika Birleşik Devletleri Forcalquier’de 1953 yılında hayata veda etti.
Sanat Anlayışı
Raoul Dufy’nin sanat anlayışı, fovizm, empresyonizm, kubizm ve dekoratif sanatlar arasında özgürce dolaşan, zarif ama aynı zamanda deneysel bir yapıya sahiptir. Onun sanatı, çoğu zaman renklerin coşkusu, hareketin ritmi ve yaşamın neşeli anlarının kutlanması üzerine kuruludur. Dufy, sanatını yalnızca estetik bir araç olarak değil, aynı zamanda yaşamın sevincini aktaran bir dil olarak görmüştür.
Dufy’nin resimlerinde renk, biçimi belirleyen bir unsurdan ziyade, doğrudan bir ifade aracı olarak kullanılır. Doğanın ya da nesnenin gerçek renkleri değil, duyumsanan etkisi önemlidir. Bu yönüyle fovist yaklaşımı benimsediği görülür. Ancak Matisse’ten farklı olarak Dufy’nin çizgileri daha gevşek, daha zariftir; hatta birçok eserinde çizgi ve renk birbirinden bağımsız işler. Genellikle canlı mavi tonları, sarılar, kırmızılar ve pembelerle dolu bir palet kullanır.
Konuları itibarıyla limanlar, yarışlar, konserler, karnavallar, bahçeler ve deniz kıyısı gibi neşeli ve hareketli sahnelere eğilim gösterir. Özellikle müzik teması, Dufy’nin tablolarında sıkça görülür. Kemanlar, orkestra şefleri ve müzik aletleri, onun kompozisyonlarında estetik düzenin bir parçası hâline gelir.
Sanat anlayışında dekoratif unsurlar da büyük yer tutar. Tekstil desenleri, seramik işleri ve duvar panoları gibi alanlarda çalışması, onu yalnızca bir ressam değil, bir “total sanatçı” hâline getirir. Onun çizgisel anlatımı ve ritmik kompozisyonları, modern grafik tasarım ve illüstrasyon üzerinde de kalıcı etkiler bırakmıştır.
Dufy’nin sanatı, savaşlar ve ekonomik krizlerle sarsılan bir çağda neşe, canlılık ve umut arayan bir bakış açısını temsil eder. Onun eserlerine bakan izleyici, dünyayı daha hafif, daha renkli ve daha yaşanılası bir yer olarak hayal eder.
