Edward Dufner (1872 – 1957)
Amerikalı Empresyonist Ressam Edward Dufner 1872’de New York’da doğdu. Sanat eğitimini Paris’te Academie Julian’da tamamladıktan sonra 1903’te ülkesine dönüp önce Buffalo’ya ardından New York’a yerleşti. Empresyonist tarzda resim yapan sanatçı ve her iki şehirde de (Buffalo ve New York) ders verdi. 1910’da New Jersey’de Caldwell’de özel dersler verdi ve yazlarının çoğunu orda geçirdi.
1910 ve 1929’da Ulusal Tasarım Akademisi’nin üyesi oldu. Dufner, 1899’da Paris Salon’u ve 1925’te New York’taki Ulusal Sanat Yarışması’nda altın madalya aldı. Tekrar geri dönmeden önce beş yıl boyunca yurtdışında dolaştı.
1903-1907 yılları arasında ASL of Buffalo’da portre ve natürmort resim öğretmeni olarak çalıştı ve aynı zamanda Carnegie Enstitüsü’nde kısa dersler verdi. 1920’de ressam Ilka Howells ile evlendi. Sanatçı 1957’de öldü.
Kompozisyonun bir parçası olarak ördek ve huş ağaçlarıyla çevrili bir göl etrafında çocuklarının tablolarıyla ünlüdür. Bu eserlerde çok titiz ve yeşil, sarı ve mavilerden oluşan yumuşak bir palet dikkati çeker.
Sanat Anlayışı
Edward Dufner’in sanat anlayışı, Amerikan empresyonizmi içinde önemli bir yer tutar. Sanatçının üslubu, Fransız empresyonistlerinden etkilenmekle birlikte, Amerikan doğasına ve yaşam biçimine özgü motiflerle zenginleştirilmiştir. Dufner’in tablolarında en sık rastlanan temalar, doğa içinde kadın figürleri, bahçeler, göl kenarları, çocuklar ve pastoral sahnelerdir. Özellikle yaz aylarını geçirdiği New Jersey’deki kalabalık olmayan kırsal bölgeler, onun tuvaline bolca yansımıştır.
Renk paleti çoğunlukla yumuşak tonlardan oluşur. Pembe, sarı, açık mavi ve pastel yeşiller onun atmosfer yaratımında sıkça kullandığı renklerdir. Fırça darbeleri gevşek ve serbesttir; bu sayede resim yüzeyinde hafif bir titreşim ve canlılık hissi oluşur. Özellikle ışığın su üzerindeki yansıması, yaprakların arasından süzülen gün ışığı gibi doğrudan gözleme dayalı öğeleri etkili biçimde kullanır.
Figüratif sahnelerinde kadınlar genellikle doğayla iç içe ve sakin bir halde betimlenir. Dufner, bu tür sahneleri yalnızca estetik bir bağlamda değil, aynı zamanda ruhsal bir huzurun ifadesi olarak da sunar. Bu yönüyle eserleri, izleyicide dinginlik duygusu uyandırır. Empresyonist gelenekten aldığı ışık ve doğa duyarlılığı, akademik kompozisyon disiplini ile birleşerek oldukça zarif ve dengeli tablolar ortaya çıkarmıştır.
Dufner’in eserleri, Amerikan sanat tarihinde empresyonizmin zarif ve içe dönük yüzünü temsil eder. Empresyonist teknikle resmedilmiş figüratif sahneleri, hem doğaya duyduğu saygıyı hem de zamanın akışını naif bir biçimde hissettirmesi açısından dikkat çeker.
