Antonio da Correggio (1489 – 1534)
İtalyan Maniyerist Ressam Antonio da Correggio İtalya’nın küçük bir kasabası olan Correggio’da doğdu. Doğum yılı 1489 olarak bilinse de kesin değildir. Babası Pellegrino Allegri, bir tüccardı. Antonio doğduğu kasabanın adını almıştır. Correggio’nun ilk resim eğitimini sıradan bir ressam olan amcası Lorenzo Allegri’den aldığı tahmin edilir. 1503 sıralarında Modena’da resim çalışmaları yaptıktan sonra Mantova’ya geçti. Erken Rönesans’ın en ünlü sanatçısı Andrea Mantegna’dan etkilendiği sanılan Correggio’nun, 1506 yılında Mantegna öldüğünde 5. Andrea Kilisesi’ndeki Mantegna ailesi şapelinin bezemelerini tamamlama işini üstlendiği düşünülmektedir.
İsa’nın Mezara Konması, Madonna ve Azizler adlı iki resmi Correggio’nun yaptığı kesindir. Her ne kadar erken dönem resimlerinde Mantegna’nın etkileri görülse de Correggio’nun Leonardo da Vinci’den daha çok etkilendiği, ışık-gölgeyi kullanımı, dış hatları yumuşatma biçiminden anlaşılır. Ayrıca Roma’ya gittiğinde Michelangelo ve Raffaello’nun Vatikan’daki fresklerinden de etkilendiği bilinmektedir.
Madonna ve San Fancesco adlı ilk mihrap resminde, Raffaello’nun Sistine Madonna’sının etkileri açıkça görülür. Parma Katedrali kubbesindeki Meryem’ in Göğe Çıkışı, Correggio’nun fresk alanındaki ustalığını kanıtladığı eseridir. Bu dev boyutlu tavan freski Barok dönemin yanılsamacı resim örneklerinden biridir. Resim bu yanılsamacı üslubuyla kilisenin kubbesini gök yüzüyle birleştirirken cennetin kapılarını aralar.
Antonio da Correggio o dönemde ortaya çıkan rakursiyi (kısaltım) ustalıkla kullanarak bulutlar arasındaki figürlerin resim mekanından taşıyormuş gibi görünmesini sağlayabilmiştir. Gizemli ve eklektik bir sanatçı olan Correggio’nun resimlerinin üslup bağlantısını belirlemek her zaman mümkün değildir. Correggio’nun kompozisyonları genellikle birbiriyle kesişen köşegenlerden oluşur. Karmaşık mekanın hakim olduğu resimlerinde gece karanlığında açık-koyu zıtlığıyla saf bir ışık etkisi oluşturur.
Vasari gibi ünlü ressamlar Correggio’nun ölümünden sonraki yüzyılda çalışmalarını, kendilerini geliştirmek için yakından incelemiştir. Eserleri 18. ve 19. yüzyıllarda İtalya’ya gelen yabancı ziyaretçiler tarafından her zaman hatırlanmış ve takdir edilmiştir.
Sanat Anlayışı
Correggio, özellikle ışık, perspektif ve duygusal anlatımı ustaca kullanmasıyla tanınır. Sfumato tekniğiyle yumuşak geçişler sağlayarak, formlara derinlik ve hacim kazandırdı.
Sanatında dini ve mitolojik temalar öne çıkar. Parma Katedrali’nde yaptığı freskler, özellikle tavan perspektifinde derinlik illüzyonu yaratma tekniğiyle büyük bir yenilik getirmiştir. Bu teknik, Barok sanatının öncülerinden biri olarak görülmesini sağlamıştır.
Eserlerinde duygusal ve dramatik ifadeleri güçlü bir şekilde işleyen Correggio, aynı zamanda renk ve ışık kullanımındaki ustalığıyla da dikkat çeker. “Danaë”, “Jüpiter ve Io”, “Leda ve Kuğu” gibi mitolojik konulu tabloları, idealize edilmiş figürler ve etkileyici ışık oyunlarıyla dikkat çeker.
Antonio da Correggio, Yüksek Rönesans’ın en zarif ve duygusal sanatçılarından biri olarak kabul edilir. Özellikle Barok sanatın temelini atan perspektif teknikleri ve dramatik anlatımıyla sonraki dönem sanatçılarını büyük ölçüde etkilemiştir.
