Sahnede bir Michelangelo

Sistine Şapeli’nin yüksek duvarları arasında ressamlığını kabul etmeyen bir oymacı, sırtında dört senedir sürdürdüğü işin sancısıyla, sevgisizliğin hırçınlığı içinde gözlerinden ateş fışkırarak çalışıyor. Dört sene önce başlayan şapelin duvar ve tavan resimlemesinde kendisine verilen yardımcılar ancak iki hafta dayanabilmiş, takıntılarının sebep olduğu komplo teorilerinin atfedilmesi ile kısa bir çalışma dönemi sonrası hepsi kovulmuş.

Sonrası sadece ayak işlerini yapan bir yardımcı, bir aşçı ve kapıya bir görevli ile kimsenin değil bakmak, adım atmasına izin vermediği şapelin tek başına resimlenmesi. Elindeki devasa mermere bakıp gördüğünü ortaya çıkaramamanın sancısı içinde Meryem’ini arıyor oymacı. Zamanının tutuculuğuna karşın 18 yaşında olmalı Meryem’i! Hiç o kadar genç tasvir edilmedi çünkü. Alnı geniş ve elleri zarif olmalı, İsa’yı kucağında tüy gibi hafif tutabilmeli. Tüm öğrencilerin içinde parlak zekâsı ve boyun eğmeyen tavrı ile Michelangelo, ustası sayesinde çizgi ile tanışıyor, çizgisini heykele ve resme yansıtma sabırsızlığı içinde tüm arkadaşlarının alay konusu. Genç yaşında yalnız, sevgisiz…

İleride tüm ruhuna hâkim olacak hırsının ve öfkesinin tohumları yavaş yavaş atılıyor. Roma’daki Sistine Şapeli’ni resimlerken yaşadığı son birkaç hafta, gençliği ve ünlü heykeli Pieta’nın yapım döneminden sahneler barındıran Michelangelo oyununu nihayet ikinci sezonunda izleyebildim. İtalya’nın fakir halkı salgın ile kırılırken, sanatın iktidarla yaşadığı çatışmaları, dehasının sonucu gelen hırçın yalnızlığı ve güvensizlikleriyle, yüzyıllar boyunca insanlık tarihinin en büyük hazinelerinden biri olarak anılacak olan büyük eserini tamamlamaya çalışıyor Michelangelo Buanorotti.

Salondan içeri adım atan seyirci dekorun daveti ile karşılaşıyor önce ve Michelangelo’nun duvarlarını ve tavanını süslediği meşhur Sistine Şapeli’nin kapısından içeri dalıveriyor. İstanbul Devlet Tiyatrosu tarafından sergilenen oyun Atilla Şendil’in oyunculuğu, göz alıcı dekoru ve çarpıcı öyküsü ile öne çıkıyor. Oyun ile 12. Direklerarası Seyirci Ödülleri En İyi Erkek Oyuncu ödülü sahibi olan Atilla Şendil, Michelangelo’yu canlandırmıyor, sahnede yaşıyor. Hırçınlığa ve öfkeye dönüşen yalnızlık ve üretim sıkıntısına karşın bir gün hepimizin eserlerine hayran olacağını söylemek ve biraz olsun rahatlatmaya çalışmak geliyor içimden. Oyunun sonunda tamamlanan Sistine Şapeli içinde Pieta heykelinin kollarında alkışlıyoruz kendisini.

Sahnede bir Michelangelo

Yazan: Irmak Bahçeci

Yöneten: Saydam Yeniay

Dekor Tasarımı: Behlüldane Tor

Giysi Tasarımı: Medine Yavuz

Işık Tasarımı: Ayhan Güldağları

Müzik: Çağrı Beklen

Koreografi: Cihan Yöntem

Dramaturg: Sündüz Haşar

Yardımcı Yönetmen: Atilla Şendil

Asistan: Senem Cevher

 

Oyuncular:

Michelangelo: Atilla Şendil

Brimante: Mahmut Gökgöz

Ghirlandio: Cemal Ünlü

Gözcü: Ozan Uçar

Soderini: Tevfik Tarhal

Timoteo: Kemal Topal

Julius, Leonardo: Nurettin Özşuca

Guido: Çetin Demir

Luigi: Onur Serimer

Rosinha: İpek Gülbir

Silvia: Tuğba Karabey

Raphael: Arda Baykal

Kardinal: Utku Çorbacı

Delfi Bilicisi: Merve İleri

Lidya Bilicisi: Merve Bağdatlı

Yardımcı: Gökay Müftüoğlu

Delikanlılar: Arda Tunaseli, Çetin Demir, Samed Silme, Mehmet Konu

Genç Michelangelo: Halil İbrahim Irklı