Georges Seurat (1859 – 1891)
Fransız pointilist ve post empresyonist ressam Georges Seurat 1859’da Paris’te doğdu. 1875 yılında Justin Lequien heykeltraşlık okuluna girdi. Ardından (1878 – 1879) arasında Ecole des Beaux-Arts’da eğitim aldı. Breton sahilindeki bir yıllık askerlik hizmetinden sonra, Paris’e döndü. 1870’lerin sonlarından itibaren renk algısı ve kromatik ile ilgili mevcut bilimsel teorilere ilgi duydu. 1881’de Michel-Eugène Chevreul’dan Uyum İlkeleri ve Renklerin Kontrastı (1839) konusunda eğitim aldı. Ayrıca bu konudaki Charles Blank, Thomas Couture, Ogden N Rood ve David Sutter’ın makalelerini inceledi.
1883 Salon sergisinde bir portre çalışması sergilendi. Ancak, 1884 yılında Salon tarafından reddedilince, Henri-Edmond Cross, Maximilian Luce, Odilon Redon ve Paul Signac ile birlikte Salon des Indépendants’ı kurdu. Cross ve Signac ile Seurat, Pointilism terim ve akımını geliştirdiler. Seurat yönteminde, yan yana yerleştirilen renklerin izleyicinin gözünde karışması ve doğal ışığın kalitesine yakın olması amaçladı. 1886’da matematikçi ve bilim adamı Charles Henry ile bir araya geldi. Estetik ve bilim arasındaki bağlantılarla ilgili düşüncelerinde Henry, Seurat’ın renk ve mekanı mantıksal olarak kontrol etme arzusunu ve daha sonra metodik, bilimsel kompozisyonu bulma çabalarını etkiledi.
1885 kışını La Grande Jatte adasında ve yazın Normandiya’daki Grandcamp’ta çalışarak geçirdi. Sayısız küçük esere ek olarak, Seurat, 1886’da Sekizinci Empresyonizm Sergisinde ilk kez sergilenen, ve en güçlüsü “Büyük Jatte Adasında Akşam Vakti” olarak bilinen yedi büyük resim oluşturdu. Sanatının beklenmedikliği ve anlayışındaki yenilik Belçika şairi Émile Verhaeren’ı heyecanlandırdı. Eleştirmen Félix Fénéon, Serat’ın yöntemini avangard bir incelemede övdü. Bu eser daha sonra ünlü galerici Durand-Ruel tarafından Paris ve New York’ta sergilendi. 1880’lerin sonlarında, Kanal kıyılarında ve manzarada açık havada çalıştı ve konu seçiminde Empresyonizmi takip etti. 1880’lerin sonunda, konularını Paris burjuva yaşamı, sirk ve kabarelerin sahnelerini içerecek şekilde genişletti.
1891’de hastalanmasından kısa bir süre sonra, 29 Mart’ta Paris’te öldü. Ebeveynlerinin isteği üzerine, Seurat’ın stüdyosunun içeriği sınıflandırıldı ve Madeleine Knobloch ve Seurat’ın takipçileri arasında dağıtıldı.
