Natüralizm
Natüralizm (doğalcılık),edebiyat ve görsel sanatlarda, 19. yüzyıl sonları ve 20. yüzyıl başlarında doğan bir akımdır.Doğa bilimin ilke ve yöntemlerini, özellikle de Darwinci doğa anlayışının ilke ve yöntemlerinin sanata uyarlanmasıyla gelişmiştir.
Edebiyat alanında gerçekçiliğin geleneğini genişletti, ahlaki bir yargılama olmadan sunulan gerçekliğin daha sadık, seçici olmayan bir temsilini, gerçek bir “yaşam dilimini” hedefledi.
Güzel sanatlarda ise en az bozulma veya yorumlama ile doğanın temsilini veya tasvirini (insanlar dahil) içeren gerçek bir hayat tarzını tanımlar. Natüralizmin kurucusu olarak Fransız yazar Emile Zola kabul edilir.
Akım Fransa ve Avrupa’nın diğer bölgelerine yayılmaya başlamadan önce kendisini ilk olarak İngiliz manzara resminde göstermiştir.
Akım nesnelliği tamamlama iddiasına rağmen, doğa bilimcilerin determinist teorilerindeki doğal önyargılarla bu süreç engellendi.
Çevrenin güçlendirici etkileri konusundaki görüşleri, onları en kasvetli ortamları (gecekondular veya yeraltı dünyası) seçmeleri için yönlendiriyor ve bunları acayip ayrıntılarla belgeliyorlardı. Vincent van Gogh’un “Patates Yiyenler” tablosu edebi doğalcılığın ikonu konumundadır.
Akım, gerçeği anlatmayı aşırılığa vardıran, hayatı bilimsel bir nesnellikle ele alan, bir sanat akımıdır. Doğalcılık, kısa ömürlü bir akım olmakla birlikte gerçekçiliğin zenginleşmesini, yeni konuların bulunmasını ve yaşama yakın olan bir anlatımın gelişmesine katkı sağladı.
Temsilcileri
Jules Bastien-Lepage
Max Liebermann
Léon Augustin Lhermitte
August Hagborg
Victor Gabriel Gilbert
Paul Charles Chocarne Moreau
François Alfred Delobbe
Claude Joseph Bail
