Joseph Rodefer DeCamp (1858 – 1923)
Amerikalı Empresyonist Ressam Joseph Rodefer DeCamp 1803’de Cincinnati, Ohio’da doğdu. 1870’lerin ikinci yarısında arkadaşı Frank Duveneck ile Münih Kraliyet Akademisi’nde eğitim aldı. Daha sonra bir müddet Floransa’da yaşayan sanatçı 1883’de Boston’a ülkesine döndü. Burada Edmund Charles Tarbell ve Emil Otto Grundman tarafından yürütülen Boston Okulu’nun üyesi oldu. 1891’de Edith Franklin Baker (1868–1955) ile evlendi. Dört çocukları oldu
Figüratif çalışmalara ağırlık veren sanatçı 1890’lara doğru Tonalizme ilgi duymaya başladı ve 1897’de ‘On Amerikan Ressamı’ isimli Amerikan empresyonistleri grubunun kurucusu oldu.Thomas Hovenden’in 1895’te ani ölümünün ardından bir dönem Pennsylvania Akademisi’nde öğretim üyeliği yaptı ancak sağlık sorunları nedeniyle görevini bırakmak zorunda kaldı.
1903’ten ölümüne kadar Massachusetts College of Art and Design’da portre ve figür resmi eğiticiliği görevini sürdürdü. 1904’te Boston’daki atölyesinde çıkan yangında çoğu manzara olan tablolarının önemli bir bölümü yandı.
Sanat Anlayışı
Joseph DeCamp’in sanat anlayışı, Amerikan empresyonizmi ile akademik figüratif resmin dengeli bir sentezini oluşturur. Özellikle portre, iç mekân sahneleri ve kadın figürlerine odaklanan eserleriyle tanınan sanatçı, ışık kullanımındaki incelik, figürlerdeki zarafet ve renk uyumu ile dikkat çeker.
DeCamp’in figürleri genellikle sakin, düşünceli ve zarif bir ifadeye sahiptir. Özellikle kadın portrelerinde, hem bireysel kimliği hem de klasik güzellik anlayışını yansıtan bir anlatım göze çarpar. Portrelerinde sadece dış görünüşü değil, modelin iç dünyasını da aktarmaya çalışan bir anlayış hâkimdir. Bu yönüyle, DeCamp’in portreleri psikolojik bir derinlik taşır.
Empresyonistlerin etkisiyle, özellikle 1890’lardan sonra renk ve ışığa daha fazla ağırlık vermeye başlamıştır. Ancak Fransız empresyonistlerinden farklı olarak, figüratif formu hiçbir zaman bozmaz; aksine figür ve kompozisyonun bütünlüğünü koruyarak, empresyonist renk geçişlerini klasik bir yapının içinde sunar. Işığın özellikle iç mekânlardaki dağılımı, kumaş dokuları üzerindeki parlaklık, cilt tonlarındaki sıcaklık gibi detaylar, onun resimlerinde şiirsel bir hava yaratır.
Sanatçının iç mekân resimlerinde genellikle yalın ama sofistike kompozisyonlar yer alır. Sessiz bir zarafet, kadim bir huzur duygusu ve estetik denge bu eserlerin temel karakteridir. Boston School’un diğer üyeleri gibi, DeCamp de “güzelliği gündelik yaşam içinde bulma” fikrine bağlı kalmış, izleyicisine tanıdık ama incelikli bir dünya sunmuştur.
DeCamp aynı zamanda teknik açıdan büyük bir ustaydı. Özellikle portrelerdeki fırça kullanımı, formu yumuşatırken detaylardan ödün vermeyen bir olgunluk taşır. Renk skalasında sıcak ve doğal tonları tercih ederken, ışıkla derinleşen bir atmosfer yaratmayı başarmıştır. DeCamp’in eserleri bugün başta Museum of Fine Arts, Boston olmak üzere birçok büyük Amerikan müzesinde yer almaktadır. Hem Amerikan empresyonizminin hem de klasik portre geleneğinin zarif bir sentezini temsil etmesiyle, 19. yüzyıl sonu ve 20. yüzyıl başı Amerikan resminin önemli ustalarından biri olarak kabul edilir.
SANATÇININ ESERLERİNİ GÖREBİLECEĞİNİZ GALERİ SAYFASI
