Giorgio de Chirico Hayatı ve Eserleri

Giorgio de Chirico (1888 – 1978)

İtalyan Sürrealist Ressam Giorgio de Chirico, Yunanistan’ın Volos kentinde İtalyan bir ailenin çocuğu olarak dünyaya gelmiştir. Carlo Carra ile birlikte Metafizik Resmin kurucularındandır. Atina’da ve Münih’te Böcklin Okulunda- resim eğitimi görmüş olan Giorgio de Chirico, Arnold Böcklin‘in yapıtlarından etkilenmiştir. Nietzsche ve Schopenhauer’in felsefesine ilgi duymuştur. Bu isimler Chirico’nun dünya ve sanat görüşlerinin belirlenmesinde rol oynamışlardır.

Daha sonra Paris’e gitmiş burada metafizik resim anlayışını geliştirmiştir. Garip mimari şekiller (ıssız şehirler, fabrikalar, eski yunan ve roma kalıntıları) ortasında cetvel, pergel, balon, tahta manken gibi birbiriyle ilintisiz nesneleri bir araya getirerek ince bir ustalıkla sayısız kompozisyonlar yapmıştır. Bu özelliklerinden ötürü Chirico gerçek üstücülüğün öncülerinden sayılmaktadır.

Chirico’nun yapıtlarında sonsuzluğun ifadesi vardır. Mekanda sürekliliği telkin eder düzendeki kemerli, boş meydanlar bazen tek insan figürüyle daha da anlamlandırılmıştır. Bu tasvirler sonsuzluk, yalnızlık, sınırsızlık duyguları uyandırmaktadır. Eserlerde kullanılan soğuk, solgun bir ışık, gri ve kahverengi renkler atmosfere melankolik bir görünüş vermektedir.

1935‘te İtalya‘ya döndüğü zaman eserlerinin bu ilk dönemini inkar etti ve yer yer Rubens ile Renoir‘i hatırlatan yeni bir üslup uyguladı.

Chirico, en çok 1909 – 1919 arasındaki “fizikötesi dönem” eserleriyle ve bu eserlerde yarattığı duygu atmosferiyle tanınır. Chirico, sonraları metafizik konuları bırakarak daha gerçekçi bir resme yönelmiştir. Ancak sonraki dönem resimleri metafizik dönemdeki kadar başarılı bulunmamıştır. Sonsuzluk Hasreti, Bir Sokağın Gizemi ve Melankolisi sanatçının tanınmış yapıtlarındandır.